'மாயா சொரூப முழுச் சமத்திகள்' என்று துவங்கும் வயலூர் திருப்புகழில் அருணகிரிப் பெருமான் பின்வரும் கிருஷ்ண லீலைகளைப் பட்டியலிட்டுப் போற்றுகின்றார்,
ஸ்ரீகிருஷ்ணன், எவரொருவரும் காணாதவாறு, நண்பர்களும் உடனிருக்க, கோபிகைகளாகிய இடைச்சிமார்களின் இல்லத்திலுள்ள குடங்களினின்றும் பால்; நெய்; வெண்ணை; தயிர் ஆகியவற்றைத் திருடிக் குடித்துக் கொண்டிருக்கையில், யசோதையன்னையிடம் கையும் களவுமாக பிடிபட்டு விடுகின்றான். உடன் அவள் கோபம் கொள்பவள் போல், கண்ணனைச் சிறிது அடித்து; அங்குள்ள உரலொன்றில் பிணைத்துக் கட்டுகின்றாள். 14 உலகங்களையும் தன்னுடைய வாயினுள் முன்னர் வெளிப்படுத்திக் காட்டிய கண்ணனோ இச்சமயத்தில் தன் பிஞ்சுப் பொற்கரங்களால் இரு காதுகளையும் பற்றியவாறு, அன்னையிடம் அழுது மன்றாடி மன்னிப்பு வேண்டுகின்றான்.
அனுதினமும் காலை; மாலை இருவேளையும், ஆன்மாக்கள் யாவும் உய்வு பெறுமாறு; விவரிக்கவொண்ணா இனிய புல்லாங்குழல் நாதத்தை வெளிப்படுத்தியவாறே, எண்ணிறந்த பசுக்கூட்டங்களை மேய்ச்சலுக்கு அழைத்துச் சென்று பின்னர் மீளவும் அழைத்து வருகின்றான்.
மேற்குறித்துள்ள கிருஷ்ண லீலைகளைச் சிறப்பித்துப் போற்றும் அருணகிரியார், இறுதியாய் 'இத்தகைய அரியபெரிய சிறப்புகள் பொருந்திய கண்ணனை மாமனாகக் கொண்டருள்பவனே' என்று வயலூரில் உறையும் ஆறுமுக தெய்வத்தைப் பணிந்தேத்துகின்றார்,
காயாத பால்நெய் தயிர்க் குடத்தினை
ஏயா எணாமல் எடுத்திடைச்சிகள்
காணாதவாறு குடிக்கும் அப்பொழுதுரலோடே
-
கார்போலு மேனி தனைப் பிணித்தொரு
போர் போல் அசோதை பிடித்தடித்திட
காதோடு காது கையில் பிடித்தழுதினிதூதும்
-
வேயால் அநேக விதப் பசுத்திரள்
சாயாமல் மீள அழைக்கும் அச்சுதன்
வீறான மாமன் எனப் படைத்தருள் ...வயலூரா
ஸ்ரீகிருஷ்ணன், எவரொருவரும் காணாதவாறு, நண்பர்களும் உடனிருக்க, கோபிகைகளாகிய இடைச்சிமார்களின் இல்லத்திலுள்ள குடங்களினின்றும் பால்; நெய்; வெண்ணை; தயிர் ஆகியவற்றைத் திருடிக் குடித்துக் கொண்டிருக்கையில், யசோதையன்னையிடம் கையும் களவுமாக பிடிபட்டு விடுகின்றான். உடன் அவள் கோபம் கொள்பவள் போல், கண்ணனைச் சிறிது அடித்து; அங்குள்ள உரலொன்றில் பிணைத்துக் கட்டுகின்றாள். 14 உலகங்களையும் தன்னுடைய வாயினுள் முன்னர் வெளிப்படுத்திக் காட்டிய கண்ணனோ இச்சமயத்தில் தன் பிஞ்சுப் பொற்கரங்களால் இரு காதுகளையும் பற்றியவாறு, அன்னையிடம் அழுது மன்றாடி மன்னிப்பு வேண்டுகின்றான்.
அனுதினமும் காலை; மாலை இருவேளையும், ஆன்மாக்கள் யாவும் உய்வு பெறுமாறு; விவரிக்கவொண்ணா இனிய புல்லாங்குழல் நாதத்தை வெளிப்படுத்தியவாறே, எண்ணிறந்த பசுக்கூட்டங்களை மேய்ச்சலுக்கு அழைத்துச் சென்று பின்னர் மீளவும் அழைத்து வருகின்றான்.
மேற்குறித்துள்ள கிருஷ்ண லீலைகளைச் சிறப்பித்துப் போற்றும் அருணகிரியார், இறுதியாய் 'இத்தகைய அரியபெரிய சிறப்புகள் பொருந்திய கண்ணனை மாமனாகக் கொண்டருள்பவனே' என்று வயலூரில் உறையும் ஆறுமுக தெய்வத்தைப் பணிந்தேத்துகின்றார்,
காயாத பால்நெய் தயிர்க் குடத்தினை
ஏயா எணாமல் எடுத்திடைச்சிகள்
காணாதவாறு குடிக்கும் அப்பொழுதுரலோடே
-
கார்போலு மேனி தனைப் பிணித்தொரு
போர் போல் அசோதை பிடித்தடித்திட
காதோடு காது கையில் பிடித்தழுதினிதூதும்
-
வேயால் அநேக விதப் பசுத்திரள்
சாயாமல் மீள அழைக்கும் அச்சுதன்
வீறான மாமன் எனப் படைத்தருள் ...வயலூரா
No comments:
Post a Comment