திருப்புகழில் கண்ணன் (வஸ்திர அபகரண லீலை):

பிருந்தாவனப் பகுதியிலுள்ள தடாகமொன்றில் கோபிகைகள் நீராடச் செல்கின்றனர், தத்தமது ஆடைகளைக் கரையிலேயே பத்திரப்படுத்தி விட்டுப் பின்னர் ஆற்றில் மகிழ்வுடன் நீராடிக் கொண்டிருக்கின்றனர். அப்பொழுது கண்ணனுக்கு 5 வயது, கோபிகைகள் ஒவ்வொருவரின் உள்ளத்திலும் தான் எழுந்தருளியுள்ள தன்மையினை உணர்த்தவும், யாவற்றிலும் தன்னையே காணும்; பேதமற்ற பரிபக்குவ நிலையை அவர்களுக்கு அளித்தருளவும் கண்ணன் திருவுள்ளம் பற்றுகின்றான். கரையிலிருந்த அவர்களின் உடைகளைக் கவர்ந்து கொண்டு அங்குள்ள குருந்த மரமொன்றில் ஏறிச் சென்று, வேங்குழலில் நாதமிசைக்கத் துவங்குகின்றான். 

கண்ணனின் இவ்வற்புத லீலையை அருணகிரிப் பெருமான் பல்வேறு திருப்பாடல்களில் பதிவு செய்து போற்றுகின்றார். அவற்றுள் சிலவற்றை இப்பதிவில் சிந்தித்து மகிழ்வோம்,

(1)
('வஞ்சனை மிஞ்சிய' என்று துவங்கும் பழனித் திருப்புகழ்),
-
கஞ்சன்விடும் சகடாசுரன் பட
     வென்று குருந்தினிலேறி மங்கையர்
          கண்கள் சிவந்திடவே கலந்தரு ...முறையாலே
-
கண்டு மகிழ்ந்தழகாய் இருந்திசை
     கொண்டு விளங்கிய நாளில் அன்பொடு
          கண்குளிரும் திருமால் மகிழ்ந்தருள் ...மருகோனே

(2)
('செழுந்தாது' என்று துவங்கும் பொதுத் திருப்புகழ்),
-
கொழும் கானிலே மாதர் செழும் சேலையே கோடு
     குருந்தேறு மால் மாயன் மருகோனே

(3)
('இருந்த வீடும் கொஞ்சிய' என்று துவங்கும் பொதுத் திருப்புகழ்),
-
குருந்திலேறும் கொண்டலின் வடிவினன் ...மருகோனே

(4)
('எங்கேனும் ஓருவர் வர' என்று துவங்கும் தென்சேரிகிரித் திருப்புகழ்),
-
தன்காதல் தனையுகள என்றேழு மடவியர்கள்
     தம்கூறை கொடுமரமில் அதுஏறும்