தொடரும் கந்தக்கடவுளின் காதல் முயற்சிகள் (கந்தபுராண நுட்பங்கள்):

கந்தப் பெருமான் வள்ளி தேவியின் காதலைப் பெற பலவாறு முயல்கின்றான். இதற்கிடையில் வள்ளி நாயகியின் தந்தையான நம்பிராஜன் தன் கூட்டத்தினருடன் அங்கு வர, குமர நாயகன் வேங்கை மரமாக உருவெடுக்கின்றான். அவர்கள் அனைவரும் சென்ற பின்னர், மீண்டும் முன்னர் கொண்டிருந்த வேடுவத் திருக்கோலத்தில் தோன்றி நிற்கின்றான். தன் சுயவுருவினைக் காண்பித்துப் பேரருள் புரியுமுன்னம், எவ்விதமாவது தேவியின் காதலைப் பெற்று விட வேண்டுமென்பதில் வேலவன் உறுதியாக இருக்கின்றான். 

(1)
'குறவர் குல மங்கையே, உனையன்றி எனக்கினிப் புகலேதுமில்லை, ஆதலால் உன்னை இனி ஒருக்கணமும் பிரியேன்' என்று உருகுகின்றான். அண்ட சராசரங்களும் கந்த நாயகனே சரணென்றிருக்க, வேலவனோ இங்கு 'வள்ளிதேவியே சரண்' என்றுரைத்துக் காதல் திருவிளையாடல் புரிகின்றான், 
-
தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 84)
கோங்கென வளர்முலைக் குறவர் பாவையே
ஈங்குனை அடைந்தனன் எனக்கு நின்னிரு
பூங்கழல் அல்லது புகலொன்றில்லையால்
நீங்கலன் நீங்கலன் நின்னை என்றுமே

(2)
குற மங்கையே, 'நீ அனுதினமும் நீராடும் சுனை நீராகவும், மேனியில் பூசிக் கொள்ளும் சந்தனக் குழம்பாகவும், சூடி மகிழும் மலர்களாகவும் விளங்கியேனும் உன் மேனியோடு தொடர்பு கொள்ளும் பேற்றினை நான் பெறாது தவித்து நிற்கின்றேன், இனியெனக்கொரு செயலும் உள்ளதோ?' 
-
தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 87)
கோடிவர் நெடுவரைக் குறவர் மாதுநீ
ஆடிய சுனையதாய் அணியும் சாந்தமாய்ச்
சூடிய மலர்களாய்த் தோயப் பெற்றிலேன்
வாடினன் இனிச்செயும் வண்ணம் யாவதே

(3)
காதலை யாசகமாகப் பெறவும் நம் கந்தப் பெருமான் தயாராக இருக்கின்றான். இவ்வாறு பலப்பல கூறி நெகிழ்ந்துருகி நிற்கும் கந்தவேளின் கூற்றுகளை வள்ளியம்மை நன்றாகச் சிந்தித்துத் தெளிந்து 'இங்கிவர் கருத்துக்கள் மிக்க நன்று' என்று உள்ளத்தில் நாணமுற்றவாறு கூறத் துவங்குகின்றாள், 
-
தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 89)
என்றிவை பலபல இசைத்து நிற்றலும் 
குன்றுவர் மடக்கொடி குமரன் சிந்தையில்
ஒன்றிய கருத்தினை உற்று நோக்கியே
நன்றிவர் திறமென நாணிக் கூறுவாள்

(4)
வள்ளிதேவி 'தினைப்புனத்தினைக் காத்து நிற்கும் எளியவள் நான், நீங்களோ உலகிற்கே அருள் புரிந்து நிற்கும் இறைவர், ஆதலின் இவ்விதம் என்னுடனான கலவியினை விரும்புவது தகுமோ? 'புலி பசித்து நிற்பினும் புல்லை உண்ணுமோ?' என்று மறுமொழி கூறுகின்றாள்,
-
தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 91)
இலைமுதிர் ஏனல் காத்திருக்கும் பேதையான்
உலகருள் இறைவர்நீர் உளமயங்கிஎன்
கலவியை விரும்புதல் கடனதன்றரோ
புலியது பசியுறில் புல்லும் துய்க்குமோ
-
இவ்விடத்தில் ஒரு நுட்பம், நம் கந்தக் கடவுள் எழுந்தருளியிருப்பதோ வேடுவ இளைஞனின் தோற்றத்தில், வள்ளியம்மையும் வேடர் குலத் தோன்றலே. எனில் 'நீங்கள் உலகிற்கே அருள் புரியும் இறைவர்' என்று தேவி எத்தன்மையில் உரைக்கின்றாள்? எனில் காதலை மறுத்துரைக்கையில் வேலவனின் மனம் வாட்டமுறாதிருக்க நம் வள்ளியம்மை தன்னைத் தாழ்த்தியும், வேடுவனாய் காதல் பேசி நிற்கும் குமர நாயகனை உயர்த்தியும் தன்மையாய்க் கூறுகின்றாள்.