வள்ளிமலையில் நடந்தேறிய 'வேலன் வெறியாட்டு விழா' (கந்தபுராண நுட்பங்கள்):

வள்ளி நாயகியைத் தினைப்புனத்தில் வேலாயுதக் கடவுள் ஆட்கொண்டருளிய நிகழ்விற்குப் பின்னர் வள்ளியம்மை தன் இல்லத்திற்குத் திரும்பிச் செல்கின்றாள். எனினும் எவரொருவரிடமும் உரையாடாமல் மோன நிலையிலேயே இருக்கின்றாள், அறுமுக தெய்வத்தின் பெருங்கருணையையும்; பேரழகுத் திருக்கோலத்தையும்; தன்னைத் தழுவியருள் புரிந்த திறத்தையும் எண்ணி எண்ணி விம்மிதமுறுகின்றாள், அகம் குழைந்துக் கண்ணீர் பெருக்கிச் சிவஞானப் பெருவெள்ளத்தில் அமிழ்கின்றாள். குமாரக் கடவுளின் திருவுருவமன்றிப் பிறிதொரு சிந்தையில்லாத நிலையில், கந்தவேளின் பிரிவுத் துயரைத் தாளமாட்டாது அவ்வப்பொழுது மயங்கி வீழ்வதும் எழுவதுமாய் இருக்கின்றாள்.  

(1)
வள்ளி தேவியின் இந்நிலையால் தந்தையான நம்பிராஜனும்; தாயும்; மற்றுமுள்ளோரும் பெரிதும் வருத்தமுற்றுப் பல்வேறு உபாயங்களை விவாதிக்கின்றனர். இறுதியில், தங்களின் குலதெய்வமான முருகக் கடவுளுக்கு வெறியாட்டு விழாவினை நடத்தி வழிபடுவதாக முடிவு செய்து அதற்கான ஏற்பாடுகளையும் விரைந்து செய்கின்றனர். 
-
(தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 155)
தந்தையும் குறவர் தாமும் தமர்களும் பிறரும் ஈண்டிச்
சிந்தையுள் அயர்வு கொண்டு தெரிவைதன் செயலை நோக்கி
முந்தையின் முதியாளோடு முருகனை முறையில் கூவி
வெந்திறல் வேலினாற்கு வெறிஅயர்வித்தார் அன்றே

(2)
வெறியாடல் நிகழுகையில், வெறியாட்டாளன் மீது குமாரக் கடவுள் தோன்றி, 'தினைப்புனத்திலிருந்த வள்ளியை நாமே ஆட்கொண்டோம், நமக்குச் சிறப்புடன் வழிபாடுகளைப் புரிந்தால் வள்ளிக்கு உற்ற இக்குறையினைப் போக்குவோம்' என்று அறிவித்து அருள் புரிகின்றான், 
-
(தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 156)
வெறிஅயர்கின்ற காலை வேலன்மேல் வந்து தோன்றிப்
பிறிதொரு திறமும் அன்றால் பெய்வளை தமியளாகி
உறைதரு புனத்தில் தொட்டாம் உளமகிழ் சிறப்பு நேரில் 
குறையிது நீங்குமென்றே குமரவேள் குறிப்பில் சொற்றான்

(3)
வெறியாட்டாளன் வாயிலாக அறுமுக அண்ணல் உணர்த்தியருளிய செய்தி வள்ளியம்மையின் செவிகளில் வந்தடைந்த மறுகணமே, கொண்டிருந்த மயக்கநிலை முழுவதுமாய் நீங்கி நலம் பெற்றெழுகின்றாள். அது கண்டு மகிழும் செவிலித்தாய், 'நம் குலதெய்வமான முருகப் பெருமானுக்கு இனிச் சிறப்புற வழிபாடுகள் செய்வோம்' என்று போற்றித் துதித்து நிற்கின்றாள்,  
-
(தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 157)
குறிப்பொடு நெடுவேல் அண்ணல் கூறிய கன்ன மூல
நெறிப்பட வருதலோடும் நேரிழை அவசம் நீங்கி
முறைப்பட எழுந்து வைக முருகனை முன்னியாங்கே
சிறப்பினை நேர்தும் என்று செவிலித்தாய் பராவல் செய்தாள்
-
(சொற்பொருள்:கன்ன(ம்) - காதுகள், அவசம் - மயக்கம், பராவல் - துதித்தல்)