தணிகை வேலவனிடம் வள்ளிநாயகிக்கு அருளுமாறு விண்ணப்பிக்கும் நாரத முனிவர் (கந்தபுராண நுட்பங்கள்):

(1)
குமாரக் கடவுள், வள்ளிமலையில் தினைப்புனத்தைக் காவல் காத்து வரும் வள்ளி நாயகிக்குப் பேரருள் புரியத் திருவுள்ளம் பற்றுகின்றான். தெய்வயானை தேவியைக் கந்தமலையிலேயே இருக்குமாறு விடுத்துத் தான் மட்டும் தனியே திருத்தணிகை மலைக்கு எழுந்தருளி வருகின்றான், 
-
(தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 55)
இந்த முறையில் இவள் ஏனற்புனம் காப்ப
அந்த அளவில் அவளுக்கருள் புரியக்
கந்தவரை நீங்கிக் கதிர்வேலவன் தனியே
வந்து தணிகை மலையிடத்து வைகினனே
-
இந்நிலையில் நாரத மாமுனிவர் தினைப்புனத்திலிருக்கும் வள்ளியம்மையைத் தொலைவிலிருந்தே (வள்ளிதேவி அறியாதவாறு) தரிசித்துத் தொழுகின்றார். 'இங்கு எழுந்தருளியுள்ள என் அம்மை கந்தவேளை அடைவதற்கு முன்னமே அரியபெரிய தவமியற்றியவளாயிற்றே, இனி இவளுக்கருள் புரியுமாறு இக்கணமே சென்று கந்தக் கடவுளிடம் வேண்டுவோம்' என்று திருத்தணிகைக்கு விரைகின்றார்.
-
(2)
தணிகை மாமலையைச் சென்றடையும் நாரத முனிவர் வேலாயுதப் பெருங்கடவுளின் திருவடிகளைப் பன்முறை வீழ்ந்துப் பணிந்துப் போற்றிப் பின் வள்ளியம்மை குறித்து கூறத் துவங்குகின்றார், 
-
(தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 60)
தணிகையங்கிரி தன்னில் வைகிய
இணையில் கந்தனை எய்தி அன்னவன்
துணைமென் சீறடி தொழுது பன்முறை
பணிதல் செய்திவை பகர்தல் மேயினான்

(3)
பெருமானே, சிவமுனிவரின் திருக்கண் பார்வையினால் மானின் வயிற்றிலிருந்து தோன்றிய வள்ளியம்மை வேடர்குலத்தினரால் வளர்க்கப் பெற்று இன்று இச்சமயத்தில் அங்குள்ள தினைப்புனமொன்றில் காவல் காத்து வருகின்றாள்,  
-
(தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 61)
மோன நற்றவ முனிவன் தன்மகள்
மானின் உற்றுளாள் வள்ளி வெற்பினில்
கானவக் குலக் கன்னியாகியே
ஏனலைப் புரந்(து) இதணில் மேயினாள்
-
(சொற்பொருள்: நற்றவ முனிவன் - சிவமுனிவர், ஏனல் - திணைப்புனம், இதண் - பரண்)

(4)
நாரதர் மேலும் தொடர்கின்றார், 'குமரப் பெருமானே, வள்ளியம்மையின் பேரழகிற்குத் திருமகளின் எழிலையும் ஒப்புமையாகக் கூற இயலாது, அடியவன் கூறும் இவ்வுரை பொய்யன்று, ஆதலின் அவளைத் தாம் கண்டருள் புரிவீராக' என்று விண்ணப்பித்துப் பணிகின்றார், 

(தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 62)
ஐயனேஅவள் ஆகம் நல்லெழில்
செய்ய பங்கயத் திருவிற்கும் இலை
பொய்யதன்றிது போந்து காண்டிநீ
கையனேன் இவண் கண்டு வந்தனன்

(5)
நாரதர் இறுதியாய், 'ஐயனே, அண்டசராசரங்களுக்கும் தாயாக விளங்கஇருக்கும் அப்பெண்ணின் நல்லாள், முன்னமே திருமாலின் திருக்கண்களினின்றும் வெளிப்பட்டு உம்முடைய திருத்தோள்களை அடைவதற்கு நோன்பியற்றிய தன்மையினள். ஆதலால் தாம் விரைந்து சென்று என் அம்மைக்கு அருள் புரிதல் வேண்டும்' என்று பணிகின்றார்,

(தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 63)
தாயதாகும் அத்தையல் முன்னரே
மாயவன் மகள் மற்றுன் மொய்ம்பினைத்
தோய நோற்றனள் சொற்ற எல்லையில்
போய் அவட்கருள் புரிதியால் என்றான்

(6)
முழுமுதற்பொருளான குமர நாயகன் 'குற்றமற்ற நாரதனே, நீ மொழிந்த செய்தி மிக நன்று, இனி நீ செல்வாயாக' என்றருள் புரிகின்றான். பின்னர் 'வள்ளிநாயகியை காண வேண்டுமே' என்று திருவுள்ளத்தில் நினைந்தருளிக் காமநோயினால் மிகவும் வாட்டமுறுகின்றான், 

(தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 64)
என்ற வேலையில் எஃக வேலினான்
நன்று நன்றிது நவையில் காட்சியோய்
சென்றி நீயெனச் செப்பித் தூண்டியே
கன்று காமநோய்க் கவலையுள் வைத்தான்