வேலவனைத் தாக்கிய வேடுவர்கள் (கந்தபுராண நுட்பங்கள்):

ஆறுமுகக் கடவுள் (வேடுவ கோலத்தில்) நள்ளிரவில் வள்ளி நாயகியின் இல்லம் நாடிச் சென்று, எவரொருவரும் அறியாதவாறு தேவியை அழைத்துக் கொண்டு அவ்விடம் விட்டு நீங்கிச் செல்கின்றான். வள்ளிமலைப் பகுதியின் எல்லைக்கு அப்பாலுள்ள பசுமையான சோலையொன்றில் தினைப்புன அரசியுடன் இனிது எழுந்தருளி இருக்கின்றான்.

இந்நிகழ்வுகள் ஒருபுறமிருக்க, பொழுது புலரும் சமயத்தில் வள்ளி நாயகியைக் காணாது நம்பிராஜன் பதறுகின்றான், 'என் மகளைக் கவர்ந்து சென்ற வஞ்சகன் எவனோ?' என்று சீற்றத்துடன், எண்ணிறந்த வேடர்களும் உடன்வர, வழிதோறுமுள்ள பாதச் சுவடுகளைப் பின்தொடர்ந்தவாறு தேடிச் செல்கின்றான்.

இவ்வாறாக வேடுவக் கூட்டம் வடிவேலனும் வள்ளிதேவியும் தங்கியிருந்த சோலைக்கருகில் வந்து சேர, அவர்களெழுப்பும் ஊதுகொம்பின் ஓசையினைச் செவியுற்று அம்மை பதறுகின்றாள். வேலாயுதப் பெருங்கடவுளின் திருப்பாதங்களில் வீழ்ந்து முறையிடுகின்றாள்.

(1)
'ஐயனே, எங்கள் கூட்டத்தினர் பல்வேறு கொலைக்கருவிகளோடு விரைந்து இவ்விடம் நோக்கி வருவதையறிந்து நடுக்கமுற்றிருக்கின்றேன். இனிச் செயலொன்றும் அறிகிலேன், உங்கள் திருவுள்ளம் யாதென்று உரைப்பீர்?' என்று விண்ணப்பிக்கின்றாள், 
-
(தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 177)
கோலொடு சிலையும் வாளும் குந்தமும் மழுவும் பிண்டி
பாலமும் பற்றி வேடர் பலருமாய்த் துருவிச் சென்று
சோலையின் மருங்கு வந்தார் துணுக்கமுற்றுள(து) என் சிந்தை
மேலினிச் செய்வதென்கொல் அறிகிலேன் விளம்பாய் என்றாள்

(2)
கந்தவேள் வள்ளியம்மையிடம், 'தேவி கவலையை ஒழிப்பாய், உன் கூட்டத்தினர் நமையெதிர்த்துப் போர் புரிய முற்படுவாரேயாயின், கிரௌஞ்ச மலையையும்; சூரனின் மார்பையும் பிளந்த நம் சக்திவேலால் அவர்களைக் கணப்பொழுதில் அழிப்போம். அச்செயலினை நமக்குப் பின்னால் நின்ற வண்ணம் காண்பாயாக' என்றருளிச் செய்கின்றான்,
-
(தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 178)
நோக்கி வருந்தலை வாழி நல்லாய் மால்வரையோடு சூரன்
உரம்தனை முன்பு கீண்ட உடம்பிடியிருந்த நும்மோர்
விரைந்தமர் புரியச் சூழின் வீட்டுதும் அதனை நோக்கி
இருந்தருள் நம்பின் என்னா இறைமகட்(கு) எந்தை சொற்றான்
-
(சொற்பொருள்: உரம் - மார்பு, உடம்பிடி - வேல், வீட்டுதும் - அழிப்போம்)