ஸ்ரீவள்ளி தேவியின் அவதாரம், வள்ளிமலையின் அமைவிடம் மற்றும் சிறப்புகள் (கந்தபுராண நுட்பங்கள்):

படலத்தின் 2ஆம் திருப்பாடலிலேயே 'வள்ளிமலை தொண்டை நாட்டுப் பகுதியில் அமையப் பெற்றுள்ளது' என்று கச்சியப்ப சிவாச்சாரியார் ஐயத்திற்கு இடமின்றிக் குறித்து விடுகின்றார்,
-
(தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 2):
அயன் படைத்திடும் அண்டத்துக் காவியாய்ப்
பயன் படைத்த பழம்பதி என்பரால்
நயன் படைத்திடு நற்தொண்டை நாட்டினுள்
வியன் படைத்து விளங்குமேற் பாடியே
-
வேலூர் மாவட்டத்தில், வேலூர்; காட்பாடி மற்றும் காங்கேயநல்லூரிலிருந்து சுமார் 25 கி.மீ பயணத் தொலைவில் அமைந்துள்ளது வள்ளிமலை.

'வள்ளி நாயகியின் அவதாரத் தலமாகவும், அறுமுக தெய்வம் பல்வேறு காதல் திருவிளையாடல்கள் புரிந்தருள இருக்கும் ஷேத்திரமாகவும் விளங்கும் இவ்வள்ளி மலையின் அளவற்ற சிறப்புகளை விவரிக்கவும் இயலுமோ?' என்று கச்சியப்ப சிவாச்சாரியார் வியந்து போற்றுகின்றார்,
-
(தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 7):
கள்ளிறைத்திடும் பூந்தண்டார்க் கடம்பணி காளை பன்னாள் 
பிள்ளைமைத் தொழின் மேற்கொண்டு பெட்புடன் ஒழுகும் வண்ணம்
வள்ளியைத் தன்பால் வைத்து வள்ளிவெற்பென்னும் நாமம்
உள்ள அக்கிரியின் மேன்மை உரைத்திடும் அளவிற்றாமோ
-
(சொற்பொருள்: கள் - தேன், பிள்ளைமைத் தொழில் - காதல் திருவிளையாடல், பெட்பு - பெருமை)

அம்மலைப் பகுதியில் சிவமுனிவர் எனும் உத்தம சீலர், தெய்வங்களும் காண்பதற்கரிய ஆதிப்பரம்பொருளான சிவபெருமானைக் குறித்து, சைவப்பெருஞ்சமயத்தின் வழிநின்று அரியபெரிய தவமியற்றி வருகின்றார்,
-
(தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 19):
அவ்வரை மருங்கு தன்னில் ஐம்புலன் ஒருங்கு செல்லச்
செவ்விதின் நடாத்தும் தொன்மைச் சிவமுனி என்னும் மேலோன்
எவ்வெவர் தமக்கும் எய்தா ஈசனை உளத்துள் கொண்டு
சைவநல் விரதம் பூண்டு தவம் புரிந்(து) இருத்தலுற்றான்

அச்சமயத்தில் ஆறுமுகக் கடவுளின் திருவருளால், அங்கு உலவியிருந்த அழகிய மானொன்றின் மீது சிவமுனிவரின் பார்வை பதிய, அக்கணமே அம்மான் கருவுருகின்றது. திருமாலின் திருக்கண்களினின்றும் முன்னர் தோன்றி, கந்தக் கடவுளை மணத்தால் அணைவதற்குப் பன்னெடுங்காலம் தவமியற்றியிருந்த சுந்தரவல்லி எனும் தேவி, இதுவே தக்கதொரு தருணமென்று உணர்ந்து அம்மானின் கர்ப்பத்துள் பிரவேசிக்கின்றாள். பின்னர் அம்மான் அங்குள்ள சிறு குழியொன்றினுள் வள்ளிநாயகியை ஈன்றெடுத்துச் செல்கின்றது. 

அப்பகுதியின் வேடர் தலைவனான நம்பிராஜன் என்பான் குழந்தையைத் தன் மனைவியிடம் எடுத்துச் சென்றளித்து மகிழ்கின்றான். 'வள்ளிக் குழியினின்றும் கண்டெடுக்கப் பெற்ற இவளை வள்ளியென்றே அழைப்போம்' என்று யாவரும் அறிவித்து மகிழ்கின்றனர், 

பாற்கடல் வாசரான ஸ்ரீமகாவிஷ்ணு முன்னர் பெற்றருளிய அமிழ்தினை, சிவபரம்பொருளின் திருமைந்தனான குமர நாயகனின் தேவியை இவ்விதமாய் வளர்த்து வரும் பெறற்கரிய பேறு பெற்றுள்ளமையால், 'இவ்வேடுவர்களின் தவச் சிறப்பினை யாரே அளக்க வல்லார்' என்று வியந்து போற்றுகின்றார் நம் கச்சியப்ப சிவாச்சாரியார்,
-
(தக்ஷ காண்டம்: வள்ளியம்மை திருமணப் படலம் - திருப்பாடல் 45):
மூவா முகுந்தன் முதனாள் பெறும் அமுதைத்
தேவாதி தேவன் திருமைந்தன் தேவிதனை
மாவாழ் சுரத்தில்தம் மாமகளாப் போற்றுகையால்
ஆவா குறவர் தவமார் அளக்கவல்லாரே

12 வருடங்கள் கடந்து செல்ல, சிவஞானச் செல்வியான நம் வள்ளியம்மை இனிது வளர்ந்து மங்கைப் பருவத்தினை எய்தி, தேனினும் இனிய குரலில் ஆலோலம் பாடியவாறு தினைப்புனத்தினைக் காவல் காத்து வருகின்றாள்.